Week 4: Geven aan mensen die het nodig hebben.

Inmiddels zijn we alweer een maand in Ethiopië. De tijd vliegt voorbij. Nog even en dan zijn we alweer op de helft. Helaas gaan Lois en Marijn ons over 8 dagen verlaten….. die ga ik zeker missen! Maar niet getreurd. Na de reis hebben we alweer afgesproken.

Wonderfresh is echt onze beste vriend geworden. We zijn al vaak buna wezen drinken. Elke dag gaat hij vanaf de compound lopend naar zijn school in Den Kaka. Dit is een uur lopen. Zijn vader verdient inmiddels redelijk goed aan zijn gewassen sinds er een waterleiding is aangelegd van de compound naar zijn veld. Hij wilde graag dat zijn zoon een goede fiets kreeg om mee naar school te gaan. En wij wilden ook dat het een fiets was waar hij lang mee kan doen. Dus hebben wij een groot deel meebetaald. Ik heb nog nooit een jongen zo blij gezien. Voor hier is het krijgen van een fiets net zoiets als het krijgen van een auto voor ons.
Maar de fiets moest natuurlijk eerst gekocht worden. Dus zijn Mirjam, Lois en ik samen met wonderfresh op pad gegaan naar Debre Zeiyt om een goede en stevige fiets uit te zoeken. En als je dacht dat de fietsen in Nederland luxe zijn, dan heb je die in Ethiopië nog niet gezien. Er zitten niet alleen een voor en een achterlicht op maar ook een remlicht en….. richtingaanwijzers!!!!!! Hoe veilig wil je het hebben!! S’avonds is de fiets nog voor ons in elkaar gezet. Alleen voor de lichten moesten we terug komen.

En ja. Als je dan toch terug gaat kan je net zo goed even gaan shoppen. De jongens zijn wezen kijken voor schoenen en riemen. Maar wat een schattige roze/grijze sneakers stonden daar zeg! Die zijn voor Mita! is het eerste wat ik dacht.

Ow wat was ze blij toen ze ze zag. Elke dag heeft ze ze aan. En ze passen nog precies ook. Dat hebben we goed ingeschat. Dat geeft echt een voldaan gevoel om cadeau’s weg te geven aan mensen die het echt kunnen gebruiken. Tesfay, de vader van Wonderfresh en Mita wil nog graag een paard kopen. En hij vind onze paarden zo mooi en sterk eruit zien op de foto. Dus heeft hij mirjam, Lois en mij gevraagd om mee te gaan om een goed, gezond en sterk paard uit te zoeken. Leuk! Dit gaan we van de week nog doen met hem.

Afgelopen zaterdag kwamen de leraren vanuit Nederland aan voor de Share4more meeting. Deze meeting wordt geleid door Jan en is georganiseerd door ons. We hebben een mooi en luxe busje geregeld om ze de hele week rond te rijden. De chauffeur heet Mamoosh. Hij leert Mirjam en mij een beetje Amhaars. Dit is best moeilijk! Gelukkig hebben we een boekje: Amharic for visitors. Op deze manier kunnen we nog iets oefenen.

De leraren moesten natuurlijk opgehaald worden van het vliegveld. En omdat dit pas s’ avonds laat is hebben wij besloten om eerst te gaan stappen in de Macarena bar. Echt super gezellig. En natuurlijk weer een hoop aandacht van mannen. Want ja…. Blanke vrouwen zie je niet vaak. Vanuit de club zijn we door gegaan naar het vliegveld waar we een uur te vroeg waren. Dat was wachten dus. Wonderfresh lag inmiddels al languit te slapen op de achterbank.

Maar gelukkig daar waren ze. Alle 6. Met ons bestelde lekkers zoals chocolade in de koffers!

Op zondag was de kerk optioneel in de planning voor de share4more week. S’ middags stond hawash river vlakbij Nazret op de planning. Hier hebben we krokodillen gekeken. Eerst zagen we ze niet dus hebben we een stuk langs de rivier gelopen. Na een tijd zagen we nog geen krokodillen dus zijn we maar terug gegaan. Maar wat is dat aan de overkant? Vlakbij het begin? Het is toch niet? Jawel! Daar ligt een krokodil in de zon!!!! Wat een grote! Ook zat er een zeearend. Zoooo mooi!!!

Mirjam en ik liepen vast weer een stukje verder toen we geroepen werden door een ethiopische man. Kijk!!! Daar ligt er nog 1! Echt heel gaaf. Maar helaas nog redelijk ver weg.

Op maandag begon de meeting hier op de compound. Waarna we richting Genesis farm gingen, hier verbouwen ze groenten en fruit. Daarna gingen we terug naar de nonnen waar de docenten verblijven om te lunchen. Ethiopisch brood, witte bonen in tomaten saus, aardappeltjes en sla. Lekker hoor. Op het middag programma stonden Espbc, een bouwbedrijf en Holland dairy. Dit is een melkverwerkingsbedrijf. En kaaskoppen dat we zijn moest er natuurlijk een lekkere goudse kaas mee naar huis.

Op dinsdag stond sirba op het programma. Hier zijn we bij verschillende boertjes geweest die met het project verbonden zijn. Ook zijn we naar een school geweest waar ze bezig zijn geweest een waterput te slaan.
Zo schattig al die kleine kindjes. We mochten in alle klassen kijken en we hebben een beetje van de tel les geweest. Natuurlijk heb ik veel foto’s gemaakt. De kinderen vonden het erg leuk en bijzonder om op de foto te gaan. Toen we weg gingen werden alle kinderen naar buiten geroepen om het volkslied te zingen. Allemaal netjes in de rij per klas gesorteerd. Wat schattig en wat een discipline. In Nederland hoef je dat niet te verwachten. Allemaal stil in de les, staan als je binnenkomt en netjes doen wat de leraar vraagt. Na hun volkslied konden de Nederlanders niet uitblijven. Ook wij hebben een couplet gezongen. Eindigend met een hoop applaus van de kinderen. Echt een hele bijzondere ervaring zon school.

De share4more meeting eindigt vrijdag. Dan gaan we shoppen in Addis Abeba. Daarna hebben we nog 1 weekje hier op de compound, dan 2 weken kerstvakantie en de laatste week gaan Mirjam en ik onderzoek uitvoeren voor Hidi clinic. Hiervoor gaan we bij de lokale boeren langs om wat vragen te stellen om ze op deze manier een advies te geven met betrekking tot verzorging en voeding van de dieren.

Binnenkort volgt weer een verslag!